19 listopada prezydent podpisał ustawę o Pracowniczych Planach Kapitałowych (PPK), czyli o programie dodatkowego i dobrowolnego gromadzenia długoterminowych oszczędności. Oznacza to duże zmiany dla ok. 2,8 mln firm, które zostaną obciążone wyższymi kosztami pracy i nowymi obowiązkami. W ramach PPK pierwsze grupy osób zatrudnionych (także na bazie umów cywilnoprawnych) mogą zacząć oszczędzać już w połowie 2019 r.
W praktyce ustawa o Pracowniczych Planach Kapitałowych oznacza dla pracowników mniejszą pensję co miesiąc, a dla pracodawcy – więcej obowiązków i wyższe koszty pracy. PPK dotyczą ok. 11,5 mln zatrudnionych osób. Środki zgromadzone w ramach programu zostaną wypłacone po osiągnięciu 60. roku życia (ten sam wiek dla kobiet i mężczyzn) i będą stanowić prywatną własność uczestników. Jednak sposób dysponowania nimi jest ściśle ograniczony przepisami ustawy.
Każdy zatrudniony zostanie zapisany do programu automatycznie, ale możliwe jest wycofanie się z niego na podstawie pisemnej deklaracji złożonej podmiotowi zatrudniającemu. Zgodnie z przepisami ustawy, po czterech latach pracodawca będzie ponownie zapisywał pracownika do PPK, zatem konieczne jest złożenie kolejnej rezygnacji z udziału w programie. Jednocześnie każdy, kto rezygnuje z uczestnictwa w PPK, w każdym momencie może do niego przystąpić.
Obowiązki dla pracodawców
Wprowadzenie w firmie Pracowniczych Planów Kapitałowych będzie rozłożone w czasie:
- od 1 lipca 2019 roku podmioty, które zatrudniają przynajmniej 250 osób,
- od 1 stycznia 2020 r. podmioty zatrudniające co najmniej 50 osób,
- od 1 lipca 2020 r. podmioty zatrudniające co najmniej 20 osób,
- od 1 stycznia 2021 r. pozostałe podmioty oraz osoby zatrudnione w jednostkach sektora finansów publicznych.
Wprowadzenie PPK nakłada też na pracodawców nowe obowiązki, w szczególności:
- wybranie instytucji finansowej,
- terminowe odprowadzanie składek za pracowników.
Wysokość wpłat do PPK
Wpłata podstawowa do PPK wyniesie 2 proc. wynagrodzenia, stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe od uczestnika programu i 1,5 proc. wynagrodzenia, stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe od podmiotu zatrudniającego. Uczestnik PPK, którego miesięczne wynagrodzenie uzyskiwane z różnych źródeł będzie równe lub niższe niż 120 proc. minimalnego wynagrodzenia w danym roku, będzie mógł dokonywać wpłaty podstawowej niższej niż 2 proc., ale nie mniejszej niż 0,5 proc.
Podmiot zatrudniający będzie mógł zadeklarować w umowie dokonywanie wpłaty dodatkowej w wysokości do 2,5 proc. Oznacza to, że pracodawca każdemu pracownikowi będzie dodawał przynajmniej 1,5 proc., ale nie więcej niż 4 proc. (wpłata podstawowa i dodatkowa). Uczestnik PPK będzie mógł także zadeklarować wpłatę dodatkową do 2 proc., co daje łącznie maksymalnie 4 proc. (wpłata podstawowa i dodatkowa).
Brak komentarzy