Samorządy podnoszą stawki daniny lokalnej

W 2022 r. kwoty podatku od nieruchomości najbardziej wzrosły w dużych miastach, które chętnie ustalają maksymalne możliwe stawki. Natomiast najbardziej zachowawcze są mniejsze miasta powiatowe. Dla części przedsiębiorców oznacza to wyższe zobowiązania podatkowe. Oszczędności w obszarze podatku od nieruchomości może przynieść weryfikacja poprawności wyliczenia wysokości daniny lokalnej.

W ostatnim kwartale 2021 r. rady miast i gmin przyjęły uchwały określające stawki podatku od nieruchomości na kolejny rok. Nie mogą być one jednak wyższe od wartości określonych w obwieszczeniu Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej. Górne granice stawek kwotowych daniny lokalnej na rok 2022 znane są od 22 lipca 2021 r. Jak analizowaliśmy wcześniej, kolejny rok z rzędu są one wyższe średnio o 4 proc.

Maksymalne stawki podatku w 2022 r. wyglądają następująco:

1,03 zł za m kw. powierzchni od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej;
25,74 zł za m kw. powierzchni od budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Właśnie te dwie kategorie daniny lokalnej są najistotniejsze dla przedsiębiorców. Trzecia kategoria, czyli budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, mają stałą stawkę opodatkowania wynoszącą 2 proc. ich wartości.

Gdzie największe podwyżki?

Przeanalizowaliśmy uchwały rad miast oraz rad gmin w 48 jednostkach samorządowych, a następnie wyliczyliśmy średnie stawki podatku od gruntów i budynków w trzech kategoriach: miasta wojewódzkie, miasta powiatowe oraz gminy. Z każdego województwa wybraliśmy po trzy jednostki samorządowe pasujące do powyższych kryteriów.

Miasta wojewódzkie

Z naszej analizy wynika, że maksymalne stawki najczęściej zastosowały duże miasta wojewódzkie, takie jak Gdańsk, Warszawa, Wrocław, Łódź czy Rzeszów. Najbardziej powściągliwe w podwyżkach były Kielce oraz Białystok. Ogólnopolska średnia dla miast wojewódzkich, jeśli chodzi o podatek za m kw. gruntu, wynosi 1,02 zł, natomiast za m kw. budynku to 25,54 zł. Jest więc ona bardzo zbliżona do maksymalnych możliwych stawek. W stosunku do roku ubiegłego wzrost stawek podatkowych za m kw gruntu wyniósł 4,9 proc. r/r oraz 4,07 proc. za m kw. budynku.

Miasta powiatowe

Ogólnopolska średnia dla miast powiatowych wynosi z kolei 0,94 zł podatku za m kw. gruntu oraz 24,34 zł za m kw. powierzchni budynku. Obciążenia z tytułu daniny lokalnej wzrosty więc o 3,19 proc. r/r, jeśli chodzi o grunty oraz o 3,92 proc. r/r w odniesieniu do budynków.

Gminy

Gminy także podniosły stawki podatkowe. Dla gruntów średnia wynosi 0,93 zł za m k., natomiast dla budynków – 22,51 zł za m kw. Wzrost stawek wyniósł 4,30 proc. r/r dla gruntów oraz 4,66 proc. r/r dla budynków.

Komentarz eksperta

Aleksandra Kania, konsultantka w Dziale podatków i opłat lokalnych w Ayming Polska

Z powyższej analizy wynika, że jednostki samorządowe korzystają z możliwości stwarzanych przez ministra finansów i zwiększają stawki podatku od nieruchomości. Jednak zazwyczaj starają się zachować proporcje ministerialne i jeśli maksymalne kwoty wzrastają o 4 proc., to średnio o tyle samo samorządy podnoszą swoje stawki.

Dla przedsiębiorców nie jest to oczywiście dobra informacja, mimo że wzrosty wydają się być niewielkie. Niemniej w przypadku posiadania dużego i zróżnicowanego majątku oraz w obecnej, bardzo trudnej sytuacji gospodarczej (gwałtowny wzrost cen energii elektrycznej i gazu, wysoka inflacja) każda podwyżka zobowiązań podatkowych jest dotkliwa. Ale firmy nie stoją na straconej pozycji, gdyż mają możliwość weryfikacji poprawności wyliczenia daniny lokalnej i odzyskania ewentualnych nadpłat, co może poprawić ich sytuację finansową. Zdarza się, że podatek jest odprowadzany od budynków i budowli już dawno nieistniejących lub od takich składników majątku, które w ogóle nie powinny być opodatkowane.