W 2023 r. maksymalne stawki podatku od nieruchomości, ustalane przez Ministerstwo Finansów, wzrosną średnio o 12 proc., na co wpływa wysoka inflacja. Dla porównania, w 2022 r. maksymalne stawki wyniosły średnio 4 proc. więcej w porównaniu z rokiem poprzednim. Choć to gminy ostatecznie decydują o wysokości stawek i mogą ustalać je na znacznie niższych poziomach, w praktyce większość z nich (zwłaszcza miasta wojewódzkie) stosuje maksymalne stawki, aby ratować uszczuplone budżety. A to oznacza zwiększenie obciążeń podatkowych dla przedsiębiorców, którzy i tak zmagają się ze wzrostami różnorakich kosztów.
Wyższe stawki daniny lokalnej dotyczą właścicieli nieruchomości oraz użytkowników gruntów wieczystych, którzy do 31 stycznia każdego roku są zobowiązani do złożenia deklaracji na podatek od nieruchomości. Podstawę opodatkowania, czyli głównie powierzchnię gruntów i budynków oraz wartość budowli związanych z prowadzaniem działalności gospodarczej, określa podatnik, natomiast stawki podatku są rokrocznie ustalane przez właściwą dla lokalizacji nieruchomości gminę. Zwykle uchwały są publikowane w ostatnim kwartale roku poprzedniego.
Co ważne, gminy nie mogą dowolnie ustalać stawek, gdyż są one ograniczone przez maksymalny pułap podawany przez Ministra Finansów. Ustalając wysokość maksymalnych stawek na podatek od nieruchomości, bierze się pod uwagę wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszego półrocza roku, w którym stawki ulegają zmianie. Porównuje się je do analogicznego okresu w roku poprzednim. Takie określanie górnych granic stawek wynika wprost z Ustawy o opłatach o podatkach i opłatach lokalnych (art. 20). Jak podaje GUS, inflacja konsumencka w czerwcu wyniosła 15,5 proc. – dla porównaniu rok temu sięgnęła 4,4 proc. Stąd w 2023 r. przedsiębiorców czekają znaczne podwyżki podatku od nieruchomości.
Jakie obciążenia w 2023 r.
28 lipca Minister Finansów określił maksymalne stawki na przyszły rok. Są one średnio wyższe o 12,15 proc. w porównaniu do roku poprzedniego. Przykładowo, za każdy metr kwadratowy powierzchni gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków, będzie trzeba zapłacić 1,16 zł. Dla porównania, stawka za rok 2022 wynosiła 1,03 zł, co oznacza wzrost o 12,62 proc. Natomiast za każdy metr kwadratowy powierzchni użytkowej budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej zapłacimy w przyszłym roku 28,78 zł (wzrost o 11,81 proc.).
Wyższe maksymalne stawki to wyższe zobowiązania przedsiębiorców z tytułu podatków lokalnych, a w szczególności podatku od nieruchomości. W przypadku średniej wielkości przedsiębiorstwa, które posiada grunty o pow. 50 tys. m2 oraz 10 tys. m2 powierzchni budynków, obciążenie podatkiem od nieruchomości w tych dwóch kategoriach podatkowych wzrośnie o 37 tys. zł. Z kolei stawka za budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej nie ulega zmianie – wynosi 2 proc. wartości początkowej ustalanej na dzień 1 stycznia roku podatkowego.
Podatnicy z szansą na oszczędności
Dla firm zmagających się z dramatycznym wzrostem kosztów znacząco wyższe stawki z tytułu podatków lokalnych są niepokojącą informacją z perspektywy ich budżetów. Jednak wysokość stawek to tylko jedna strona medalu przy odprowadzaniu należnego podatku od nieruchomości. Niezmiernie ważne jest prawidłowe określenie podstawy opodatkowania, tj. przyporządkowanie obiektów do odpowiedniej kategorii opodatkowania, określenie prawidłowej powierzchni użytkowej budynków czy wartości budowli. Dlatego poprawne rozliczenie podatku od nieruchomości często wiąże się z wnikliwą analizą dokumentów technicznych oraz zapoznaniem się z aktualnym orzecznictwem sądów administracyjnych, a nie tylko odniesieniem się do aktualnych stawek.
Co więcej, przedsiębiorcy nie powinni traktować podatku od nieruchomości wyłącznie jako kosztu operacyjnego, lecz także jako szansę na oszczędności w przypadku wykrycia ewentualnych nadpłat. Weryfikację deklaracji podatkowych i złożenie korekty można wykonać dla pięciu ostatnich lat. Z analiz Ayming wynika, że wśród dużych przedsiębiorstw – tj. płacących więcej niż 3 mln zł podatku rocznie – aż 71 proc. może zawyżać swoje zobowiązania do gminy. Dzieje się tak, gdyż spółki te dysponują zróżnicowanym majątkiem, gdzie niektóre jego elementy są zakwalifikowanie do niewłaściwej kategorii opodatkowania lub w ogóle nie powinny być objęte podatkiem. Dodatkowym utrudnieniem jest nieznajomość aktualnej linii orzeczniczej oraz brak przepływu informacji pomiędzy zespołem księgowym i technicznym.
Autor: Aleksandra Kania, Starszy konsultant w Dziale podatków i opłat lokalnych w Ayming Polska
Brak komentarzy